Ερωτόκριτος, Βιτσέντζου Κορνάρου

Ένα από τα πιο γνωστά αποσπάσματα του Ερωτόκριτου, του Βιτσέντζου Κορνάρου, είναι αυτό του αποχαιρετισμού των δύο νέων. Πρόκειται μάλιστα για πολυτραγουδισμένο απόσπασμα του αριστουργήματος της κρητικής λογοτεχνίας, που τραγουδήθηκε από τον αξέχαστο Νίκο Ξυλούρη, τον κορυφαίο Μάνο Κατράκη, ενώ πρόσφατα διασκευάστηκε από το Γιάννη Χαρούλη, αλλά και 77 καλλιτέχνες, που το χρησιμοποίησαν ως μουσική γέφυρα στην προσπάθειά τους ... 

"Παίζουμε οικολογικά - Ζούμε λογικά - Ενεργούμε ομαδικά".

Απολαμβάνοντας τις μουσικές αξίζει να δούμε ως παράλληλο κείμενο για τα κείμενα της Γ' Γυμνασίου το απόσπασμα.

Του Κύκλου τα γυρίσματα που ανεβοκατεβαίνου
Και του τροχού που ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πηαίνου,

Και των αρμάτω οι ταραχές, έχθρητες και τα βάρη,
Του Έρωτα η μπόρεση και της φιλιάς η χάρη,

Ετούτα μ' εκινήσασι τη σήμερον ημέρα
ν' αναθιβάλω και να πω τα κάμαν και τα φέρα

Τότες μια αγάπη μπιστική στον κόσμο εφανερώθη
Κ' εγράφτη μέσα στην καρδιά κι ουδέ ποτέ τση ελειώθη.

Και με τιμή ήταν (ήσαν) δυό κορμιά στου πόθου το καμίνι
Και κάμωμα πολλά ακριβό σ' έτοιους καιρούς εγίνη

Ηκουσες Αρετούσα μου τα θλιβερά μαντάτα,
Που ο κύρης σου μ' εξόρισε στης ξενιτιάς τη στράτα;

Τέσσερεις μέρες μοναχάς μου'δωκε ν' ανιμένω
Κι απόκει να ξενίτευτώ, πολλά μακρά να πηαίνω

Και πώς να σ' αποχωριστώ και πώς να σου μακρύνω
Και πώς να ζήσω δίχως σου στον ξορισμόν εκείνο;

Κατέχω το κι ο κύρης σου γλήγορα σε παντρεύγει
Ρηγόπουλο, αφεντόπουλο, σαν είσ' εσύ γυρεύει
.
Κι ο κύρης όντε βουληθεί και θε να με παντρέψη
Και δω πως γάμο κτάσσεται και το γαμπρό γυρέψη,

Καλλιά θανάτους εκατό την ώρα θέλω πάρει,
Άλλος παρά ο Ρωτόκριτος γυναίκα να με πάρη.

Παρακαλώ, θυμού καλά, ό,τι σου λέγω τώρα
Και γρήγορα μισεύγω σου, μακραίνω από τη χώρα

Μα όπου κι αν πάγω, όπου βρεθώ και τον καιρό που ζήσω
Τάσσω σου άλλη να μη δω, μηδέ ν' ανατρανίσω

Καλλιά 'χω εσέ με θάνατο παρ' άλλη με ζωή μου,
Για σέναν εγεννήθηκε στον κόσμο το κορμί μου.

Τούτο εδώθη σ'ολους μας: ότι κι αν πεθυμούμε,
Μ'ολον οπού 'ναι δύσκολον, εύκολο το κρατούμε
Κι εύκολα το πιστεύγομε κείνο που μας αρέσει
Και κάθα είς σ' τούτο μπορεί να σφάλει και να φταίση.

Tα πάθη πια δεν κιλαδεί το πικραμένο αηδόνι,
αμέ πετά πασίχαρο, μ' άλλα πουλιά σιμώνει.

Ετούτ' η αγάπη η μπιστική με τη χαρά ετελειώθη
Και πλερωμή στα βάσανα μεγάλη τως εδόθη.

Για τούτο οπού 'ναι φρόνιμος , μηδέ χαθή στα πάθη
Το ρόδο κι όμορφος αθός γεννάται μες στ' αγκάθι.

Και κάθα είς που εδιάβασεν εδά κι ας το κατέχη :
Μη χάνεται στον κίνδυνο, μα πάντα ελπίδα άς έχη.

Στάλα τη στάλα το νερό το μάρμαρο τρυπάτο
Εκείνο που μισεί κανείς γυρίζει κι αγαπάτω.

Τα μάτια δεν καλοθωρούν στο μάκρεμα του τόπου
Μα πιο καλά και πιο μακριά θωρεί (βλέπει) η καρδιά του ανθρώπου.

Απ' ότι κάλλη έχει ο άνθρωπος τα λόγια έχουν τη χάρη
Και κάνουσι κάθε καρδιά παρηγοριά να πάρει

Για μένα όλα σφάλουσι και πάσιν άνω-κάτω
Για ΜΕ Ξαναγεννήθηκε η φύση των πραγμάτων.

Για μένα όλα σφάλουσι και πάσιν άνω-κάτω
Για ΜΕ Ξαναγεννήθηκε η φύση των πραγμάτων.

Εικονική περιήγηση στο ναό της Αγίας Σοφίας στην Κωνσταντινούπολη

Η Αγία Σοφία , γνωστή και ως Ναός της Αγίας του Θεού Σοφίας ή απλά η Μεγάλη Εκκλησία, ήταν από το 360 μέχρι το 1453 ορθόδοξος καθεδρικός ναός της Κωνσταντινούπολης, με εξαίρεση την περίοδο 1204-61 κατά την οποία ήταν ρωμαιοκαθολικός ναός, που μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης μετατράπηκε σε τζαμί μέχρι το 1934 και αποτελεί σήμερα μουσειακό χώρο.

Ανήκει στις κορυφαίες δημιουργίες της βυζαντινής ναοδομίας, υπήρξε και παραμένει σύμβολο της πόλης, τόσο κατά τη βυζαντινή όσο και κατά την οθωμανική περίοδο. Ανεγέρθηκε τον 6ο αιώνα, επί βασιλείας του Ιουστινιανού Α', από τους μηχανικούς Ανθέμιο από τις Τράλλεις και Ισίδωρο από τη Μίλητο.

Το οικοδόμημα ακολουθεί τον αρχιτεκτονικό ρυθμό της τρουλαίας βασιλικής και συνδυάζει στοιχεία της πρώιμης βυζαντινής ναοδομίας, σε πολύ μεγάλη κλίμακα. Εκτός από τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό της, η Αγία Σοφία ξεχωρίζει επίσης για τον πλούσιο εσωτερικό διάκοσμό της, που σε μεγάλο βαθμό καταστράφηκε στην πορεία του χρόνου.

Πατήστε πάνω στην εικόνα για να περιηγηθείτε στο ναό και να θαυμάσετε την αρχιτεκτονική και το διάκοσμό του.