Ξεκινάμε πάλι. Καλή χρονιά λοιπόν. Και καλή δύναμη. Φέτος περισσότερο από ποτέ την έχουμε ανάγκη. Για να παραμείνουμε «ζωντανοί στη σκηνή, σαν ροκ συγκρότημα». Γιατί μόνο έτσι θα τα βγάλουμε πέρα στις τόσο ροκ συνθήκες και στις τόσο χαλεπές εποχές. Μόνο έτσι, δυνατά, θα συνεχίσουμε να αξιώνουμε, κόντρα σ’ όσους παλεύουν να το απαξιώσουν το ελληνικό δημόσιο σχολειό (γιατί εμένα σχολειό μ’ αρέσει να το λέω κι όχι σχολείο).
Σ’ αυτό το σχολειό λοιπόν θα έρθουν σε λίγο τα μελισσάκια μας. Αυτοί οι μικροί «μπελάδες». Τα μικρούλια της πρώτης, ψαρωμένα ακόμα στο καινούργιο περιβάλλον… Οι «μεγάλοι» της τρίτης, με το ψιλοαλαζονικό βλέμμα του αρχηγού… Και οι ενδιάμεσοι της δευτέρας που ισορροπούν άλλοτε πετυχημένα κι άλλοτε όχι, ανάμεσα στους δύο. Καλώς να ορίσουν. Να ζωντανέψουν τις άδειες αίθουσες. Να γεμίσουν την καθημερινότητά μας προκλήσεις. Να μας ξαναδώσουν την αυταπάτη πως όσο ασχολούμαστε με εφήβους, δε γερνάμε, πως τάχα μπορούμε ακόμα να παρακολουθούμε την εξέλιξη της νεανικής τους σκέψης.
Και στον αγιασμό, την ώρα που θα προσπαθούμε να ελέγξουμε τη φόρα των καλοκαιρινών τους διακοπών και να τα βάλουμε πάλι στη «γραμμή», σαν να’ ναι τάχα στρατιωτάκια (αλίμονο, για κάτι τέτοιο τα ετοιμάζουμε;), ανάμεσα σε ευχές για καλή χρονιά και σε σχετικές ευλογίες… ας τα κοιτάξουμε στα μάτια. Κι εκεί θα δούμε μόνο την αλήθεια…
Καλώς να ορίσουν λοιπόν. Και καλή χρονιά να έχουμε.
Όμορφες στιγμές, γλυκές προκλήσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σχολική χρονιά!